نذرهایی برای سلامتی تو

روز ٢٧ دی ماه که آخرای ماه صفر بود وقتی از خواب بیدار شدم

 دیدم که حالم خوب نیست.        

  من و بابایی رفتیم بیمارستان، وقتی دکتر منو دید

 گفت: که باید سریعا برم سونو تا ببینه وضعیت جنین چطوره! ما

 خیلی ترسیده بودیم و از خدا می خواستیم که برا تو مشکلی پیش

  نیومده باشه، چون سونویه بیمارستان مشکل داشت ما سونوی

 بیرون رفتیم و منتظر موندم تا نوبتم بشه ، تو این مدت فقط من مرتب  آیة الکرسی  می خوندم و برا سلامتی تو

 دعا میکرم 

 بعد از اینکه سونو رو انجام دادم دکتر گفت 

  که وضعیت جنین

خوبه ولی جفت پایینه و سن جنین

  ١1هفته و ٥ روزه  و باید

 سونو رو پیش دکتر خودت ببری و نشون بدی،پس دوباره به

سمت بیمارستان حرکت کردیم ولی مطمئن بودم که تو سالمی

چون تکون خوردنتو احساس میکردم، وقتی

اونجا رسیدیم خانم دکتر حرفایه دکتر قبلی رو تائید کرد و گفت:

جفت پایینه و باید استراحت کنی تا هرچه زودتر بالا بره. 

 تو راه که برمی گشتیم خونه بابایی  گفت که دیگه نباید

سرکار بری باید تو خونه بمونی و استراحت کنی منم پذیرفتم که

 دیگه تو خونه بمونم .

همون موقع نذرهای زیادی کردم و تا الانم خیلیاشونو انجام دادم.

من این مشکلو به عزیزجون نگفتم چون میدونستم ناراحت

و نگران میشه. بعد از یک هفته که رفتیم شوشتر،  خونه عمه ام

(عمه کوکب) روضه داشتن و منم نذر کرده بودم تا

اونجا سفره امام حسن پهن کنم. عزیزجون پرسید که این سفره

رو براچی نذر کردی؟

و من ماجرا رو براش تعریف کردم و کلی ناراحت شد و گفت چرا

همون موقع ماجرا رو برام نگفتی؟ من گفتم تو شوشتری و من

 اهواز چرا باید تو رو ناراحت میکردم؟

همون موقع عزیزجووون برا سلامتی تو ١٥تا ختم قرآن نذر کرد و

 تا الان که دارم اینها رو مینویسم ٥تا رو ختم کرده و داره ششمی رو میخونه.