اولین ماه محرم گل پسرم و عقیقه فندقم

دهم محرم سال 61 هجری قمری بی‌نظیرترین

 واقعه تاریخی شکل گرفت و طی آن

 امام حسین(ع) و یاران وفادارش با تیغ جهل و

 ناآگاهی به شهادت رسیدند، شهادتی که اسلام

را احیا و در تاریخ جاودانه شد.

شهادت امام حسین(ع)

امام حسین(ع) در سن 57 سالگى در روز جمعه یا شنبه

 سال 61 هجرى قمرى به شهادت رسید و بنا به مشهور قاتل

 آن حضرت شمربن ذى الجوشن بود.

ذى الجوشن نامش شرجیل بود. وى اولین عربى بود که

 زره پوشید لذا به ذى الجوشن معروف شد.

امام حسین(ع) چهار زوجه داشت

به نامهاى: رباب، لیلى، زنى که نام اومعلوم نیست و

 مشهور است بعد از شهادت امام(ع) اسیر شد و

 در نزدیکى حلب در جبل جوشن طفل خود را

 به نام محسن بن حسین(ع) سقط کرد و دختر یزدجرد که

 شاه زنان نام داشت و پس از مسلمان شدن و

 ازدواج با امام حسین(ع) شهربانویه نام گرفت.

شهادت یاران امام حسین(ع)

از جمله شهدای کربلا، حضرت عباس عباس بن على(ع) است

 که چهارمین پسر نامدار حضرت امیرالمؤمنین(ع) و بزرگترین

اولاد ام البنین است.

کنیه ایشان ابوالفضل و لقبشان سقا است. این بزرگوار در

سن 34 سالگى در سال 61 هجرى قمرى بدست

زید بن ورقاء وحکیم بن طفیل طائى به شهادت رسید.

مادر ایشان فاطمه دختر حزام بن خالد کلابى بود که

 بعدها به ام البنین شهرت یافت. این خاتون چهار پسر

 داشت به نامهاى عباس ـ عثمان ـ عبد الله و اکبر که هر

چهار تن در کربلا شهید شدند.

از دیگر شهدا جناب ابوالحسن على اکبر است که

 شبیه ترین فرد به پیامبر(ص) بود . شجاعت ایشان وصف ناپذیر بود،

چنانکه در روز عاشورا با اینکه عطش وی را بى تاب کرده بود

چندین نفر را به جهنم واصل کرد.

مرة بن منقذ شمشیرى بر فرق نازنینش زد که طاقت

 نشستن روى اسب را از ایشان گرفت، حضرت خود

 را بر گردن اسب انداخت و در این هنگام دشمنان بدنش

را پاره پاره کردند و او را به شهادت رساندند. مدفن شریف

 ایشان پایین پاى پدر بزرگوارشان حضرت امام حسین(ع) است.

از دیگر شهداى کربلا طفل شیر خواره امام حسین(ع)

حضرت على اصغر است . امام حسین(ع) دید که

 على اصغر از شدت عطش مى گرید، ایشان را به

 دست گرفت و مقابل اشقیاء آورد و فرمود: اى لشکر

اگر بر من رحم نمى کنید بر این طفل رحم نمایید.

امام حسین(ع) هنوز سخنانش به اتمام نرسیده بود

 که حرمله لعین تیرى به سمت حضرت على اصغر(ع) رها کرد

که از یک گوش تا گوش دیگر را پاره و ایشان را به شهادت رساند.

جناب حُرّ نیز از دیگر شهداى کربلا است که پس از آگاهى

از حقانیت امام حسین(ع) به محضر ایشان مشرف شد و

طلب بخشش کرد و حضرت قبول نمودند.

حُرّ از محضر امام حسین(ع) اجازه جنگ خواست،

امام(ع) به او اجازه دادند. وى با امام وداع وبر

 لشکر سیاه دل حمله کرد، چندین نفر از لشکر و

بزرگان لشکر عمر بن سعد را به درک واصل کرد.

سپاهیان عمر سعد ضربه اى بر سر حر وارد آوردند

 و همین ضربه به شهادت وی انجامید .

سپردن سر امام حسین(ع) به خولى

عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین(ع) سر مبارک

آن حضرت را به خولى سپرد و سرهاى دیگر را تمیز کرد

و به همراه شمر بن ذى الجوشن و قیس بن اشعث و

 عمرو بن الحجاج در روز عاشورا نزد ابن زیاد فرستاد.

عمر بن سعد بقیه روز دهم و شب یازدهم و روز یازدهم

تا وقت زوال در کربلا ماند و بر کشتگان خویش نماز خواند

 و همگى را دفن کرد.

---------------------